Sommige films hebben zoveel verwijzingen naar andere films, dat het zonde is om dit niet als een staalkaart van de klassieke cinema voor je te hebben. Vandaar onderstaande uitpluizing van La La Land voor Cine, haast nog leuker dan de film zelf.
De romantische Hollywood musical La La Land is niet alleen een grote hit bij publiek en critici, ook lijkt de film voor velen precies op het goede moment te komen, na al het negatieve nieuws van 2016. Maar het zou de film tekort doen om het alleen als goed gemaakt escapisme te zien. Damien Chazelle’s liefde voor de cinema en zijn kennis van de filmgeschiedenis spat van het witte doek af. Bepaalde verwijzingen zijn overduidelijk, zoals de lantarenpaal uit Singing in the Rain. Maar er is veel meer in La La Land te ontdekken. Daarom een poging om de talloze filmverwijzingen in kaart te brengen, zonder de pretentie te hebben volledig te zijn. Welcome in the city of stars!
Dat La La Land alleen maar leunt op de klassieke Hollywood cinema, is een misverstand dat meteen al bij de opening van de film uit de weg wordt geruimd. Damien Chazelle heeft duidelijk een grote liefde voor de sentimentele cinema van de Franse filmmaker Jacques Demy. De beginscène van La La Land lijkt zo te zijn weggelopen uit de openingssequentie van Les demoiselles de Rochefort uit 1967.
Ook Demy’s meest bekende film, Les Parapluies de Cherbourg, is een film die je onmiddellijk te binnenschiet. Je kan beter vragen waarin La La Land NIET door deze klassieker is beïnvloed. De felle kleuren, de uitgebalanceerde muzikale nummers, de hint naar de grauwe werkelijkheid. Maar bovenal het einde, waarin teleurstelling en realiteit de sleutelwoorden zijn.
Soms gaan verwijzingen meerdere keren over de kop. De zwembadscène in La La Land is een ode aan de zwembadscène in Boogie nights, die op zijn beurt weer een ode is aan de zwembadscène in Soy Cuba. Eat your heart out, cinefiles!
Voor andere verwijzingen hoeven we minder ver terug te gaan in de filmgeschiedenis. Zo wilde Chazelle per se een dansscène waarin Stone en Gosling in de lucht vlogen, tegen een achtergrond van sterren. Het beeld dat hij voor ogen had… de zwevende robot uit Wall-E (2008)! Al is de ode aan de dansscène van Fred Astaire en Eleanor Powell in Broadway Melody of 1940 natuurlijk niet ver weg.
Het romantische duet dat Gosling en Stone aan de waterkant hebben, is een perfecte verwijzing naar An American in Paris. De mooie handgeschilderde achtergrond, het draaien van de camera, de melancholie van een Europese metropool gecombineerd met Amerikaans optimisme. Het zit er allemaal in.
Natuurlijk ligt de vergelijking met Singing in the Rain voor de hand, al gooit Damien Chazelle er gelukkig geen regenbuitje bovenop.
De voor mij meest ontroerende verwijzing zat in de staart van La La Land, wanneer een jongetje met een rode ballon door het beeld loopt (linkerbeeld hieronder). De prachtige film Le Ballon Rouge uit 1956 van Albert Lamorisse moet iedere filmliefhebber minstens vijf keer in zijn of haar leven gezien hebben. Het bewijst de stelling dat een film niet draait om het vertellen van een verhaal, maar dat een verhaal slechts de kapstok is om de visuele en auditieve kracht van cinema aan op te hangen.
De vrolijke zomerjurkjes uit Sweet Charity van Bob Fosse (1969) zijn een niet te missen verwijzing in La La Land.
Griffith Observatory in Los Angeles speelt een belangrijke rol in La La Land. Iedere filmliefhebber springt meteen op om Rebel without a cause te roepen. Terecht, want om die reden heeft Chazelle het ook in zijn film gestopt. Maar Griffith Observatory was bijna nog iconischer geworden als het alternatieve einde van Rebel ook de eindmontage had gehaald, waarbij hij van het observatorium naar beneden springt (helaas geen video’s van online).
Tot slot – naast de talloze andere verwijzingen natuurlijk – brengt La La Land een ode aan de oude bioscopen die Amerika tot aan de jaren vijftig van kust to kust bedekten. Gosling neemt Stone mee naar het Rialto Theatre. Dit filmtheater uit 1925 bestaat echt en is nog te vinden in South Pasedena in Californië. Films draaien er niet meer sinds de sluiting in 2007, maar door de film herleeft de bioscoop weer even zijn glorietijd. Net als de gouden Hollywoodjaren in La La Land.
Voor wie alle locaties wil opzoeken waar La La Land is gedraaid, heeft LA Curbed een ideale kaart gemaakt.
Verschenen in Cine: http://cine.nl/la-la-land-verwijst-allemaal-naar/