Op 20 juli pende ik rond de grote release van de nieuwe oorlogsfilm van Christopher Nolan drie stukken over de film. Naast een stuk over de verschillende formaten waarin de film werd uitgebracht en een stuk over de Duinkerke-mythe rond de Brexit was er natuurlijk ook een recensie. Helaas gebaseerd op de postzegelvertoning bij Warner. Had ik de indrukwekkende vertoning in de IMAX Laserzaal van Kinepolis Brussel als eerste gezien, dan was de recensie een stuk positiever uitgevallen.
Meer lezenDunkirk: stuitend simplisme in indrukwekkend beeldenbombardement
